Sinds de opkomst van het internet hebben de online webshops een grote vlucht genomen. Vanachter je eigen bureau kun je makkelijk een winkel runnen. Je hebt een leverancier nodig, soms een opslagruimte, een bankrekening en uiteraard een website, waarop besteld kan worden.
Fluitje van een cent, dus een websites bouwen is tegenwoordig niet moeilijk meer. En als je het toch niet zelf kan, dan laat je gewoon voor een gering bedrag een website bouwen, die je later met eigen content kunt vullen. Maar dan blijkt creatief schrijven toch best wel moeilijk te zijn. Uiteraard kun je productinformatie van de leverancier (met toestemming van die leverancier) natuurlijk gewoon gebruiken, maar wat te doen als de website dan toch nog wat leeg is en je een permanente writers block hebt of gewoon je website snel in de lucht wil hebben?
Kopiëren van webcontent niet handig
Wat je in elk geval niet moet doen is de tekst van je concurrent, die toevallig ook een oud collega van je is, gaan knippen en in je eigen website plakken. En wat je al helemaal niet moet doen is om de flyer die jouw concurrent in de wijk verspreid heeft, qua tekst letterlijk kopiëren in je eigen flyer, die voorzien van een sterk gelijkende opmaak en daarop vervolgens dan een briefje aanbrengen met de tekst dat de vorige keer verspreide flyer een fout bevatte qua domeinnaam en daarmee de klanten naar je eigen website proberen te lokken.
Webteksten zijn vaak auteursrechtelijk beschermd
Teksten kunnen namelijk auteursrechtelijk beschermd zijn, mits het maar een oorspronkelijke tekst is, die het persoonlijk stempel van de maker draagt. En laat dat nou het geval zijn geweest bij de bewuste concurrent, die mijn hulp zocht. Mijn cliënt vond het letterlijk kopiëren van bepaalde gedeelten van zijn website en de teksten van de flyer niet bepaald aardig, zeker gezien de wijze waarop de voormalig compagnons uit elkaar waren gegaan. Volgens mijn cliënt intimideerde zijn oud-compagnon hem en zijn gezin, door regelmatig voor zijn huis te stoppen of bij het passeren daarvan extra gas te geven. Wat hij ook vervelend vond is dat zijn oud-compagnon het nieuwe bedrijf had ingeschreven op naam van een stroman, terwijl uit de inrichting en informatie van de website bleek dat de oud-compagnon wel degelijk de drijvende kracht achter het geheel was.
Hyperlinks meegekopieerd
Toen de beide heren (de oud-compagnon en de stroman) ook na een sommatie van mij niet bereid bleken om de inbreuk makende teksten weg te halen, en ook niet om een zogenaamde onthoudingsverklaring te tekenen en een rectificatie te plaatsen, werd het tijd voor een kort geding.
Ondanks het verweer van de oud- compagnon, die een eigen advocaat had ingeschakeld, slaagde deze er niet in de president van de rechtbank te overtuigen dat zijn teksten ook de originele teksten waren. Daarbij zal zeker een rol hebben gespeeld dat volgens Google de website van mijn cliënt ouder was, terwijl bij het kopiëren van diverse teksten van de website van mijn cliënt, de oud-compagnon vergeten was diverse hyperlinks, die nog steeds verwezen naar de website van mijn cliënt, aan te passen.
Als je dan toch iets ‘steelt’, doe het dan tenminste goed en laat niet dit soort sporen achter. Ook het andere argument, dat mijn cliënt 'het idee' voor de website van hem, de oud-compagnon ‘gestolen had’ en hij ‘er al jaren lang mee rond liep’, was niet bepaald overtuigend. Ideeën zijn namelijk op zichzelf niet beschermd in het recht, alleen de (originele) uitwerking daarvan.
Verwijdering op straffe van dwangsom van inbreukmakende teksten en rectificatie toegewezen
De president maakte dan ook korte metten met deze verweerde en veroordeelde de oud-compagnon op straffe van hoge dwangsommen om de inbreuk makende teksten te verwijderen en tevens om zowel online als per flyer een rectificatie te plaatsen. Daarnaast moest de oud-compagnon ook op straffe van een dwangsom binnen een termijn een lijst van zijn klanten overleggen, teneinde mijn cliënt in staat te stellen om eventueel een schadeclaim op grond van onrechtmatige concurrentie te onderbouwen. De uitspraak (Vzr rechtbank Noord-Nederland 31-07-2019 ECLI NL:RBNNE:2019:3211), is gepubliceerd en te vinden
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBNNE:2019:3211.
Wat even spaak leek te lopen was dat de gevorderde daadwerkelijke proceskostenveroordeling werd afgewezen, die wel was gevraagd. Maar door een omissie om vooraf een urenlijst in te sturen, was deze niet uitgesproken. Dit kon echter rechtgezet worden onder de dreiging van een hoger beroep en de oud-compagnon bleek bereid deze alsnog te betalen, zeker nadat hij ook € 1.500,00 aan dwangsommen had verbeurd, omdat hij de rectificatie op zijn website 3 dagen te laat had geplaatst. Eind goed, al goed.
Indien u vragen heeft over inbreuk op uw auteursrecht of andere inbreuken op uw intellectuele eigendom, dan kunt u mij altijd vrijblijvend benaderen.
Just Hamming, advocaat te Drachten.
